Jak przygotować się do zabiegu szycia ścięgna Achillesa?

Ścięgno Achillesa jest dużym zespołem włókien w tylnej części stawu skokowego, czyli popularnej kostki. Łączy ono mięsień brzuchaty łydki z piętą i jest odpowiedzialne za ruch stopy w górę i w dół, wspinanie na palcach, czy też sprawne chodzenie. Zerwanie ścięgna Achillesa jest poważną kontuzją, a bagatelizowanie dolegliwości w tej okolicy może skutkować przykrymi konsekwencjami.

Ścięgno Achillesa — jak dochodzi do uszkodzenia?

Uszkodzenie ścięgna Achillesa, a przede wszystkim jego zerwanie, może być częściowe lub całkowite. Najczęściej dochodzi do niego w wyniku nadmiernego rozciągania ścięgna z jednoczesnym napięciem mięśnia brzuchatego łydki. Charakterystyczny jest w tym przypadku trzask. Na zerwanie najczęściej narażony jest środkowy odcinek tej struktury.

Do zerwania mogą przyczyniać się także inne patologie. Mowa tutaj o takich objawach jak zapalenie ścięgna Achillesa, które prowadzi do jego obkurczenia i powstawania mikrouszkodzeń. Spotyka się to często u biegaczy. Nieleczony stan zapalny może prowadzić do poważnych uszkodzeń włókien. Niepokojące sygnały to między innymi poszerzenie obrysu ścięgna, ból, trzeszczenie podczas ruchu. W przypadku wystąpienia takich objawów należy udać się do specjalisty, ponieważ dalsze wykonywanie ćwiczeń może wywołać naderwanie ścięgna Achillesa a po czasie może dojść do jego zerwania.

Zdarzają się także urazy ścięgna Achillesa u osób, które wcześniej nie miały podobnych objawów. Mowa tutaj o sportowcach i ludziach aktywnych. W takich przypadkach do zerwania ścięgna Achillesa dochodzi wskutek zaburzeń biomechaniki oraz zbyt dużego obciążenia treningowego. Mimo iż ta struktura jest najsilniejszym ścięgnem w ludzkim ciele, to jest podatna na urazy i uszkodzenia. Przyczynia się do tego również brak rozgrzewki, odwodnienie, wysiłek w trakcie infekcji ogólnoustrojowej. Na uszkodzenia ścięgna Achillesa najbardziej narażony jest sportowiec, który trenuje dyscyplinę opierającą się na dużej ilości skoków, zmian kierunków ruchu oraz nagłych przyspieszeń.

Zerwanie ścięgna Achillesa — diagnostyka

Przy zerwaniu ścięgna Achillesa największe znaczenie ma przeprowadzony wywiad, badanie lekarskie i dodatkowe badania – USG ścięgna Achillesa, czy rezonans magnetyczny. Najczęściej urazowi towarzyszy ból w okolicy ścięgna, często pojawia się krwiak oraz obrzęk w okolicy łydki, następuje ograniczenie ruchomości w stawie skokowym i brak możliwości wspięcia na palce. Lekarz, przeprowadzając badania, sprawdza, czy jest ciągłość ścięgna i czy dochodzi do przenoszenia obciążenia.

USG ścięgna Achillesa potwierdza jego uszkodzenie oraz stopień kontuzji, a także na jakieś wysokości doszło do zerwania. Ponadto specjalista ma obraz tego, jak daleko od siebie znajdują się końce zerwanej struktury, czyli tak zwana retrakcja. Jest to ważne z punktu widzenia wyboru ewentualnej techniki leczenia kontuzji.

Szycie ścięgna Achillesa — jak się przygotować?

W przypadku tego typu urazu może pojawić się częściowe zerwanie ścięgna Achillesa lub całkowite. W przypadku drugiej opcji wdrażane jest leczenie operacyjne, które polega na szyciu zerwanych struktur. Operację można przeprowadzić metodą otwartą lub przezskórną. Najczęściej preferuje się małoinwazyjną metodę przezskórną, ponieważ pozwala ona na szybszy powrót do pełnej sprawności.

Przed rozpoczęciem szycia wykonywane są podstawowe badania krwi. Warto także zaopatrzyć się w kule łokciowe. Ponadto przed leczeniem urazu ścięgna Achillesa nie powinno się spożywać żadnych posiłków, a przynajmniej na 6 godzin przed planowanym zabiegiem. Zabieg rekonstrukcji Achillesa wykonywany jest w znieczuleniu, więc pacjenci nie muszą obawiać się bólu.