Zespół cieśni nadgarstka — czym jest i jakie są jego objawy?

Zespół cieśni nadgarstka jest chorobą, której bardzo często towarzyszą nieprzyjemne objawy w okolicy kciuka, palca wskazującego i połowy palca serdecznego. Cechą charakterystyczną jest uczucie mrowienia palców, drętwienie i ogólny dyskomfort. Objawy często dają o sobie znać w nocy, przez co pacjenci wykonują gest strzepywania dłoni, co przynosi im ulgę. Leczenie zespołu cieśni nadgarstka polega najczęściej na przeprowadzeniu operacji, ale można również wykorzystać do tego celu aparat SCENAR do terapii bólu.

Anatomia nadgarstka

Nadgarstek wyróżnia się skomplikowaną budową anatomiczną. Zamiast jednej główki oraz panewki stawowej, w nadgarstku znajduje się aż osiem kości ułożonych w dwóch szeregach – szereg proksymalny i dystalny. Do pierwszego z nich należą kości nadgarstka:

• łódeczkowata,
• księżycowata,
• trójgraniasta,
• grochowata.

Z kolei do szeregu dystalnego należą:

• czworoboczna większa,
• czworoboczna mniejsza,
• główkowata,
• haczykowata.

Wszystkie wymienione kości nadgarstka stanowią większość jego szkieletu i pozwalają strukturom nerwowo-naczyniowym i ścięgnom, dotrzeć do pewnych grup mięśni i struktur kostnych. Ponadto zapewniają unerwienie i dopływ krwi niezbędnych do funkcjonowania nadgarstka.

Zespół cieśni nadgarstka — objawy

Cieśń nadgarstka jest chorobą, która najczęściej pojawia się w postaci nieprzyjemnego doznania w okolicy kciuka, palca wskazującego oraz połowy palca serdecznego. Poza drętwieniem, mrowieniem i dyskomfortem, objawy zespołu cieśni nadgarstka to także osłabienie siły mięśniowej, a z czasem nawet zanik mięśni kłębu kciuka. Co istotne, choroba nie obejmuje palca małego.

Pacjenci borykający się z objawami zespołu cieśni nadgarstka mają problemy z wykonywaniem chorą ręką precyzyjnych ruchów i czują, że jest ona wyraźnie osłabiona. Niekiedy trzymane przedmioty wypadają im z rąk i nie mogą zacisnąć dłoni. Nie potrafią także pracować przy komputerze, mają problemy z pisaniem oraz wykonywaniem prac domowych.

Zespół cieśni nadgarstka objawia się często w nocy. Czynności, które przyczyniają się do jeszcze większego i częstszego dyskomfortu to między innymi te, które wymagają wykonywania powtarzających się ruchów zginania nadgarstka i unoszenia ręki.

Zespół cieśni nadgarstka — leczenie

W leczeniu zespołu cieśni nadgarstka wykorzystuje się różne metody, w zależności od stopnia zaawansowania choroby i czasu jej trwania. U pacjentów, którzy mają łagodne lub umiarkowane objawy zespołu cieśni nadgarstka, stosuje się leczenie zachowawcze, które w przeciągu 2-6 tygodni prowadzi do poprawy, a po mniej więcej trzech miesiącach zaobserwować można najlepsze efekty terapii.

Leczenie zachowawcze w zespole cieśni nadgarstka obejmuje między innymi stosowanie specjalnych ortez na nadgarstek, wstrzykiwanie glikokortykosteroidów, fizjoterapię, ultradźwięki i ćwiczenie jogi. Jeśli nie ma widocznej poprawy, niezbędna jest operacja zespołu cieśni nadgarstka. Jest to jedyna metoda pozwalająca całkowicie wyleczyć tę chorobę, ponieważ usuwa główną przyczynę zmian, jaką jest ucisk wywierany na nerw pośrodkowy. Takie leczenie zespołu cieśni nadgarstka przynosi długotrwałe efekty i satysfakcjonujące wyniki nawet w 90 procentach przypadków.

Jak często występuje zespół cieśni nadgarstka?

Przyczyny zespołu cieśni nadgarstka mogą być różne, jednak najczęściej jest to wada wrodzona. Oczywiście, do pojawienia się choroby może przyczynić się także reumatoidalne zapalenie stawów. W pierwszym przypadku schorzenie występuje poprzez uwarunkowanie nieprawidłowej budowy nadgarstka, czyli zwężenie w kanale nadgarstka. Osoby, które szczególnie narażone są na tę chorobę, powinny pamiętać o wykonywaniu profilaktycznych ćwiczeń rozciągających i prawidłowej postawie oraz pozycji w trakcie pracy.